[zaloguj się]
[pdf]

1. KŁOSEK (7) sb m

o pochylone, e jasne.

Fleksja
sg pl du
N kłósek
A kłóski
L kłósku

sg N kłósek (5). ◊ pl A kłóski (1). ◊ du L (cum nm) kłósku (1) BielKron 430v.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Dem. od „kłos”; niekiedy hipokor.; spicula Murm, Mymer1, BartBydg; festuca Mącz (7): Murm 120; Mymer1 17; BartBydg 148; Thá Kráiná nád inſze kráiny w Moſkwi zyżnieyſza ieſt w vrodzay/ po dwu Kłoſku y po trzech ná źble bywa BielKron 430v; Mącz 125b; Iż gdy będzieſz żął zboże ſwoię [!]/ zoſtáwuy kłoſki ktore vpadáią ná ziemię twoię RejPos 68.

W porównaniu (1): Wſtąpiſz w ſtárośći w grob ſwoy/ iák kłoſek pożęty/ Co w ſnopiech/ cżáſu ſwego/ do ſtodoł przyięty. GrabowSet K4.

MM