[zaloguj się]

KOCZOWNIK (1) sb m

Fleksja

A sg k(o)czownika.

stp, Cn, Linde brak.

Człowiek uprowadzający cudzych poddanych: Thakiego dacz obieſzycz koczownyka ktboſz by kolwiek bil, A then czlovyek ma ſzią wroczicz nazath LibLeg 6/117v.

MM