[zaloguj się]
[pdf]

KOŁYSZĄCY SIĘ (2) part praes act

Fleksja

I pl n kołyszącymi się (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. kołysać się.

Chwiejący się; tu przen: wahający się, niepewny (2):
Wyrażenie: »kołyszący się wiatrem« (2) : A Páweł do Efeſkich 4. v 14. Nie bądźmy więcey dźiećmi kołyſzącymi ſię y chwieiącymi káżdym wiátrem náuki CzechEp 117 [przekład tego samego tekstu] NiemObr 44.
Szereg: »kołyszący się i chwiejący« (2): CzechEp 117; NiemObr 44. Cf Wyrażenie.

Cf KOŁYSAĆ SIĘ

MM