[zaloguj się]
[pdf]

KOMES (4) sb m

Teksty nie oznaczają ó oraz é.

Fleksja
sg pl
N komes
G komes(o)w
A komesa

sg N komes (2). ◊ A komesa (1). ◊ pl G komes(o)w (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.

Tytuł wysokiego urzędnika na dworze władcy (zwłaszcza w krajach Europy zachodniej) [comes – grabia Mymer1 10v, BartBydg; grof, grabia, hrabia – comes Cn] (4): Gdy ſię o iey pobożnym y Chrześciáńſkim żywoćie Ceſarz Alexánder dowiedział: poſłał do niey Witaliſa Komeſa/ y Káſiuſa komorniká ſwego SkarŻyw 20; Z Zacnych rodzicow Komeſow z Piktawu/ vrodzony y dobrze wedle ſtanu ſwego wielkiego/ wychowány był S. Wilhelm. SkarŻyw 164, 166.

W połączeniu szeregowym (1): Ták też y Rzeczpoſpolita ludźi ſobie godne/ nic oná nie pyta chłopli/ Szláchćicli/ Komesli/ Krolewicli iey pomogł OrzRozm P3.

ZZa