[zaloguj się]
[pdf]

KOMPAN (3) sb m

Teksty nie oznaczają ó; a pochylone.

Fleksja
sg pl
N kompån
V kompåni

sg N kompån (2). ◊ pl V kompåni (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVII w.

Towarzysz, przyjaciel kolega, wspólnik; comes, complexi concerra, congen o familiaritate a. societate coniunctus, consors, contubernalis, familiaris, gregalis) perfamiliaris, popularis, sociennus, soctus, sodalis Cn (3): (nagł) Gámrat Arcibiſkup y Biſkup Krá. (–) DZiwny to Kompan wierz mi/ był zá ſwego wieku/ A vmiał w notę trefić/ káżdemu cżłowieku. RejZwierz 59; Bona vita/ cni Kompani Rádźiśćie towárzyſzowi? MWilkHist 14.
Wyrażenie: »stary kompan« (1): ZAwácki ſtáry kompan/ lecż młodey pámięći RejZwierz 86.

Synonimy: kollega, komratus, przyjaciel, towarzysz.

ZZa