[zaloguj się]

KONFEDEROWAĆ SIĘ (1) vb pf a. impf

Fleksja

3 sg m praet konfederowåł sie.

stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Jednoczyć się, zawierać przymierze; tu o przymierzu zawartym w Starym Testamencie przez Boga z narodem wybranym, a odnowionym i przypieczętowanym w Nowyrn Testamencie przez śmierć Chrystusa na krzyżu; coniurare, consociari, conspirare, facere a. inire factionem, foederari Cn [z kim]: tedy też wielekroć piſmo o nim [Synu Bożym] mowi [...] iáko o Poſrzedniku/ kthory [...] znák przymierza obrzezánie ná ſię przyiął/ thedy iáko ten ktory ſie z námi confaederował y iednę cechę ták krztu iáko obrzezánia známi nośi/ w then ſpoſob przy náſzey ſtronie zoſtawa SarnUzn F4.

Cf KONFEDEROWANIE

MM