[zaloguj się]
[pdf]

KONIKOWY (4) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNkonikowy nNkonikow(e)
G Gkonikow(e)go, konikowégo

sg m N konikowy (2). ◊ n N konikow(e) (1). ◊ G konikow(e)go (1), [konikowégo.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Przymiotnik od „konik” ‘koniczyna’ (2):
Wyrażenie: »konikowe liście« [szyk 1 : 1] (2): Konikowe liſcie ſtarte á z rożaną wodką przyłożone na głowę/ lecży bolenie głowy. FalZioł V 75v, V 112v.
2. Zestawienia w funkcji nazw botanicznych (2):
»konikowy kwiat« = Melilotus officinalis (L) Lam.em. Thuill. et Melilotus albus Med. (Rost); nostrzyk żółty i nostrzyk biały, roślina dwuletnia dziko rosnąca z rodziny motylkowatych (Papilionaceae); melilotos, sertula Calep (2): Melilotos ‒ Otilia, nozdrzek zołti, konikowi kwiat. Calep 649a, [973]b.

[»konikowe ziele« = prawdopodobnie Melilotus officinalis (L.) Lam. em. Thuill. et M. albus Med. lub Trifolium pratense L. (Rost: konik): IEſt chróśćik ná łokćiu długi/ rózczki ma ćieniuchné/ czarné/ mocné zewſząd tarniſté ſzypułki/ ná których końcu ſą liſtki trzy/ podobné drzewu którégo liśćie iáko v Konikowégo źiela/ ktore rośćie ná łąkách UrzędowHerb 304a.]

Synonimy: komonica, nostrzeg, otylija.

ZCh