[zaloguj się]
[pdf]

KONSONANS (10) sb f

Zawsze conſonans.

Samogłoski nie kreskowane.

Fleksja

N sg konsonans (10).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia
Spółgłoska [consonans ‒ społu brzmiący Calep; consonantes litterae ‒ wespołek brzmiące, spółbrzmiące Mącz 402b] (10): Bo ácz z Láćińſkiégo idźie, ále w Polſkim iuż ná tym mieyſcu, odmięnia ſie /g/ w literę /i/ conſonans JanNKar E4; Otóż wolał bym ie ták piſáć, bije/pije/ etć. żeby to drugié /i/ było conſonans. A gdźieby ſie záśię tráfiłá conſonans wprzód, támbym iuż litery przełożył JanNKar E4v, E4v; JanNKarGórn Hv; JanNKarKoch F4.

W przeciwstawieniu: »wokalis(z)... konsonans« (4): Iedno że to iſte j długie/ iuż ma ſwoię właſność iáko conſonans, ad differentiam vokaliſzá/ o którym ſie wysſzéy przy literze i powiedźiáło JanNKar F4v, E4v; JanNKarGórn G3v; V abo vokaliſz/ abo conſonans JanNKarKoch F4.

ZCh