[zaloguj się]
[pdf]

KOSM (10) sb m

o jasne.

Fleksja
sg pl
N kosm kosmy
G kosmów
I kosmy

sg N kosm (5). ◊ pl N kosmy (3). ◊ G kosmów (1). ◊ I kosmy (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

1. Włos; pasmo, splot włosow; villus Mącz, Calep, Cn (7): Podgárdłek/ á koźia brodá/ to ieſt/ koſmy które pod gárdłem wiſzą. Mącz 17b, 496d [2 r.]; Calep 75b, 1084b, 1124a; Cerber ſzcż[e]ká/ przewoźi Cháron/ ſkwárzy Pluto/ Z śinymi policżkámi y z koſmy ożgłymi RybGęśli B2.
2. Strzępek wełny, przędzy; vellus Mącz; flocculus (vestium), floccus, villus mantilium a. ovium Cn (3): Lana succida seu ovium sordes, Plugáwe koſmy wełniáne. Mącz 260c, 479a; Titivilitium [...] fila putrida, quae é telis cadunt. ‒ Koſm od płotna albo kądzielie. Calep 1070b.
3. [bot. Zestawienie: »żabie kosmy« = Geranium L.; bodziszek lub Erodium L’Herit., iglica; dwa podobne rodzaje roślin z rodziny bodziszkowatych (Geraniaceae): Zábie koſzny [lege: kosmy]/ Geraninm [!]. Storchenroſen. SienHerb M#, E3#v.]

Cf KOSMONOGI

TZ