![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KOSMACIEĆ | Następne hasło: KOSMACINY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KOSMACINKI (2) sb pl t
o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w kosmaciny).
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| A | kosmacinki |
| I | kosmacink(a)mi |
A kosmacinki (1). ◊ I kosmacink(a)mi (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dem. od „kosmaciny” ‘włoski na liściach lub korzeniach roślin’: [kokorzyk] korzeń ma pobielały s koſmacinkami FalZioł I 66a, 64a.
Synonimy: koniuszczki, włochacinki.
AKtt