[zaloguj się]
[pdf]

[KOTLINKA sb f

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
N kotlinka
A kotlinkę
L kotlince

sg N kotlinka. ◊ A kotlinkę. ◊ L kotlince.

Sł stp brak, Cn s.v. kotlina, Linde także XVII w. w innym znaczeniu.

Przenośne urządzenie do rozpalenia ognia i wstawienia kotła; arula, foculus mobilis Cn: miey piecek do tego/ iákoby kotlinkę niech gárniec w wierzchu wmurowány będzie/ á ogień pod nim nieć. SienHerb 586a; król śiedźiał w domu gdźie źimował [...] á ſtáłá przed nim kotlinká [arula] pełná węgla (marg) ogniſko któré mógł przenośić. (–). A gdy przeczédł Iudy trzy ábo cztérzy kárty [...] wrzućił do ogniá który był ná kotlince [super arulam] WujBib Ier 36/22‒23 (Linde).]

MK