[zaloguj się]
[pdf]

KSIĄŻEK (1) sb m

Fleksja
sg pl
N książkowie
A książka
V książku

[sg A książka. ◊ V książku.] ◊ pl N książkowie.

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Dem. od „ksiądz” ‘kapłan katolicki’; tu z odcieniem lekceważenia lub politowania: księżulek: [Nie ze mną to ksi[ą]żku, będzie [...] Co się chwalisz być kapłanem, Będziesz wnet świnim ogonem DramStp I 607; [Student do Plebana:] I ty, książku, tak nie działasz, Choć wiele pisma powiedasz. DramStp I 612; Swojego książka tak milczkiem pożegnał. Otwin(?)Erot 89].
Szereg: »chudzi kleszkowie i książkowie prości« (1): Więc też chudźi kleſzkowie/ y xiąſzkowie prośći/ [...] Opuſzcżáią [...] kośćioł ſwoy ſtáry/ Przenoſzą ſię ná Odpuſt do láſá od fáry. KlonWor 47.

Synonim: kapłanik.

MK