[zaloguj się]
[pdf]

KSZTAŁCICZEK (2) sb m

a pochylone, e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).

Fleksja
sg
N ksztåłciczek
A ksztåłciczek

sg N ksztåłciczek (1). ◊ A ksztåłciczek (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dem. od „kształcik” ‘stanik, gorset’; tu hipokor. (2): Sukienká proſtym kroiem záwſze nacudnieyſza/ Przez rękawow kſztałćiczek ZbylPrzyg B4.

kształciczek u czego (1): Kſztałćiczek v ſukienki opniy też ná ſobie/ Będźie ćię mąż rad widźiał ZbylPrzyg B2.

IM