Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KWAPOWKA]

Następne hasło: KWARCIANY »

KWAPOWY (3) ai

a oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	kwapowy	f	N	kwapow(a)
	A	kwapowy		A

pl
N	subst	kwapow(e)
G		kwapowych

sg m N kwapowy (2). ◊ A kwapowy (1). ◊ [f N kwapow(a). ◊ pl N subst kwapow(e). ◊ G kwapowych.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Przymiotnik od „kwap” ‘puch, delikatne pierze ptasie'; zrobiony z kwapu, wypchany kwapem (3)

Przymiotnik od „kwap” ‘puch, delikatne pierze ptasie'; zrobiony z kwapu, wypchany kwapem; plumatilis, plumeus Mącz (3): wzyąla zloſchka zaglowek kwapowi y odprola cząchą odnyego abi nyebil poznan LibMal 1544/92; Plumatilis, Piérzány/ Kwápowy Mącz 306c, 306c; [6 zagłówków kwapowych, czterzy pierzyny wiersznie, kwapowe InwMieszcz 1585 nr 263, 1548 nr 26, 1559 nr 88].

W charakterystycznych połączeniach: pierzyna kwapowa(-y), poduszka, zagłowek.

Synonimy: mchowy, puchowy.