[zaloguj się]
[pdf]

LIBERTYN (7) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w libertacyja).

Fleksja
sg pl
N libertyn libertynowie, libertyni
L libertynach

sg N libertyn (1). ◊ pl N libertynowie (4), libertyni (1); -owie RejPos (2); -owie : -i ReszPrz (2 : 1). ◊ L libertynach (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Członek sekty panteistycznej założonej w XVI w., działającej we Francji i Niderlandach [libertinus – ten, który się narodził z niewolnika, ale już świebodnie puszczonego, też ten ktory jest uczynion wolnym Mącz 191b; wyzwoleńców syn – libertinus Cn] (6): Libertynowie vcżą y trzymáią/ iż PAN Chryſtus nie prawdźiwie/ ále tylko w podobieńſtwie/ per phantaſma vmárł ReszPrz 81; Libertyni/ obcowánie áwiętych ták wykładáią/ iż ma być rozumiáne tylko o docżeſtnych dobrách. ReszPrz 89, 89; Y drudzy ichże miniſtrowie o Libertynách w Angliey powiádáią: iż ſię śmieią z wiáry o zmartwychwſtániu ćiał náſzych. SkarKaz 384a.

W połączeniach szeregowych (2): Wthory błąd Koryncżykow/ s kthorymi Nowokrzcżeńcy/ Libertynowie/ y Schwenckfeldowie ſą okazáni/ bo ći wſzyſcy o ſákramencie nic nie dzyerżą/ iedno że ieſt poſpolithemu chlebowi rowny. RejPosWiecz3 99, 97v.

2. Człowiek wolny, swobodny, nie przestrzegający konwenansów (1): LIbertin ieden ktory bywał dobrey myſli/ S pięknemi ſklenicámi dárowáć go przyſzli. On ie wnet kazał potłuc RejFig Aa7v.

KN