Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: LIBSZCZYKOWY

Następne hasło: [LICANY] »

LIBURNIKA (1) sb f

Fleksja

I sg liburniką.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Dem. od „liburna”, szybki, zwrotny, sprawny w manewrowaniu okręt wiosłowo-żaglowy, z jednym rzędem wioseł, jednym masztem i żaglem (pojawił się po raz pierwszy we flocie rzymskiej w I w. p. n. e.)

Dem. od „liburna”, szybki, zwrotny, sprawny w manewrowaniu okręt wiosłowo-żaglowy, z jednym rzędem wioseł, jednym masztem i żaglem (pojawił się po raz pierwszy we flocie rzymskiej w I w. p. n. e.) [liburnum et liburna, et liburnica – nasad albo łódź barzo prędka Mącz 192c; łódź; nawa wiosła mająca ‒ liburnica Cn]: żadny tám ſnich [nieprzyjaciół] nie vſzedł: potym ná drugą [nawę] vderzył [nasz hetman]/ ktora ſie iuż potykáłá z náſzą liburniką BielKron 460.