[zaloguj się]

RAJENIE (1) sb n

a oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rajenié
A rajenié

sg N rajenié.[A rajenié.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Swatanie, polecanie na współmałżonka [kogo]: GDźie ma bydź niefortunné pánienki ráienié/ Rodzącé roźlanié krwie [...]. To tám przyſtoi/ żeby Helená ſwatáłá GórnTroas 57; [Pisała nam siostra nasza, iż go [sekretarza królowej Bony] pytała [...] iżby też jakieś poruczenie miał mieć o rajenie królewien. ListyZygmAug 1553/266].

[rajenie czyje [= kogo]: wtym maią ſtarſzi pilni a bacżni być/ aby dzieci ſwoie gdi cżas ſłuſzny przichodzi: bez omieſzkania raijli/ a ku małżenſthwu im pomagali y radzili/ nie tam gdzieby zbytki/ albo roſkoſzi mieli mieć ale gdzieby Bożą wolą przez ſłuſzne znamiona bacżili/ [nie zwracając uwagi] [...] yż iednemu ta uboga/ druga lekkiego ſtanu albo też dla ktorey inſzey ſtraſzney przicżiny [!] wzgardzona ieſt cżym więc dziecinne raienie zadzierżano bywa Ekonom L.]

Synonim: rękowanie.

Cf RAIĆ

DDJ