[zaloguj się]
[pdf]

LUBIĆ SIĘ (14) vb impf

sie (9), się (5).

Fleksja
inf lubić się
indicativus
praes
sg
3 lubi się
praet
sg
3 n lubiło się
conditionalis
sg
3 n by lubiło się

inf lubić się (1). ◊ preas 3 sg lubi się (11). ◊ praet 3 sg n lubiło się (1). ◊ con 3 sg n by lubiło się (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. lubić.

Podobać się, sprawiać przyjemność; placere Vulg [komu (13), czemu (1)] (14): Bes wiáry nie podobno ieſt lubićſie Bogu. HistRzym 108v.

lubi się co (9): Slubiłeśli co Pánu Bogu/ nieomięſzkaway ſpełnić: Bowiem nielubi ſie iemu [displicet ... ei] niemądra á niewierna obietnicá. Leop Eccle 5/3; Mącz 343d; Przyimże też nabożeńſtwo náſze/ miłośćiwy, dobrotliwy/ thobieć ſię bowiem wſzyſtko dobre lubi. ArtKanc E5v.

lubi się z czym (2): téż pić dobrze w zárań y w wieczor/ okrągły raſt tłuczony/ z czymkolwiek ſye chorému lubi. SienLek 127, 113.

lubi się w kim (1): Ty ieſteś mói ſyn miły/ wktorem śię iá kochám [in te complacui] (marg) mi śię lubi [...] (‒) MurzNT Mar 1/11.

cum inf (2): SeklPieś 19; Sálomon [...] obmurował: ták że y miáſtecżká wozom/ y miáſtá iezdzcom y co mu ſie kolwie lubiło [et quodcumque ei placuit] budowáć w Ieruzálem Leop 3.Reg 9/19.

Przysłowie: co ſię ćiáłu lubi/ to záwżdy duſzę gubi. ArtKanc S8.
Frazy: »co się lubi« (6): Wipαdz myli panye Ieſu kriſte s ſerca mego co ſyα tobye nyelyuby BierRaj 16v; RejPs 61; GliczKsiąż D6v; Leop 3.Reg 9/19; Człowiek ſkłonnieyſzy záwżdy bywa ktemu/ co ſye iemu lubi/ niż ktemu co ſye mu godźi SienLek 31v; ArtKanc S8.

»jak się lubi« (1): Ty maſz chwylę y teże czas iak ſię tobie luby wſpomoc/ nawiedzyć/ poćieſſyć/ z żałośćy wybawić SeklPieś 19; [Vczynćie iáko ſie wam lubi/ iedno bez moiey ſzkody. Wokabul 1539 H5v].

Szereg: »lubi się albo (a) (u)podoba(ć) (się) (może)« (2): GliczKsiąż D6v; Te amo quo magis quae agis curae sunt mihi, Tym cie bárziey miłuyę/ ym mi ſie to co ty czyniſz więcey lubi álbo podoba. Mącz 343d.

Synonimy: kochać się, podobać się.

Formacje współrdzenne cf LUBIĆ.

KCh