[zaloguj się]
[pdf]

LUBOWANIE (5) sb n

o oraz a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N lubowani(e)
G lubowaniå
A lubowani(e)

sg N lubowani(e) (2). ◊ G lubowaniå (3); -å (1), -(a) (2). ◊ [A lubowani(e).]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Przyjemność, upodobanie (5):

lubowanie w czym (1): Ogarnęło mnie od prawice ſzcżeſcie ſwiata tego, z lewice nieſzczeſcie, przed ſobą marna chwała, za ſobą lubowanie w przyſzłych grzechach WróbŻołt K7.

[Zwrot: »[z czego] mieć lubowanie«: Takież w drugie kuropatw/ przepiorek/ báżántow/ z ktorych ptakow patrzánia mogą ludźie mieć lubowánie. Cresc 1571 493 (Linde).]
a. Przyjemność zmysłowa; suaviatio Mącz (4): niewiaſta po pocżęciu niema lubowania/ y owſzem brzydzi ſie ſkutkiem małżeńſkim. FalZioł V 15, V 11v; Suaviatio, Cáłowánie/ lubowánie/ roskoſzowánie. Mącz 424d.
Wyrażenie: »wszeteczne lubowanie« (1): Przeto á iákoż ktora [białagłowa] z tákich ſchadzek [z mężczyznami] odeydźie odnoſząc ſerce wolne od wſzetecżnego lubowánia [libidinum titillatione] choćiaby też ná ćiele ſplugáwiona niebyłá? ModrzBaz 54v.

Cf LUBOWAĆ

KCh