![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ŁĘCZYĆ SIĘ | Następne hasło: (ŁĘCZYSTY) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[ŁĘCZYSKO sb n
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | łęczysko |
| A | łęczysko |
sg N łęczysko. ◊ A łęczysko.
Sł stp notuje, Cn brak.
Znaczenia
Aug. od „łęk” ‘obłąk u kuszy’:
W porównaniach: Qui docet manus meas ad praelium: et posuisti ut arcum brachia mea. Onći ieſt Ktory vcży ręce moie ná wálkę/ á cżynileś miły Pánie mocne rámię moie iáko łęcżyſko ſámoſtrzáłá Miedziánego. WróbŻołt 1567 17/35; Iáko łęcżyſko v kuſze pierwey tęgie bywa/ potym słábe/ ták też oni oſlábili ſie w przykazániu Bożym WróbŻołt 1567 189.
W przen: Et averterunt se et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum parvum. Odwroćili ſie y nie pełnili ſlubu ſwoiego/ Ku pełnieniu przykazánia iego. Iáko Oycowie ich przemienili ſie we złe łęcżyſko. WróbŻołt 1567 77/57 (Linde).
Cf ŁĘCZYSZCZE, ŁĘK]
LW