[zaloguj się]
[pdf]

ŁKAJĄCY (3) part praes act

a jasne.

Fleksja
sg
mNłkający fN
A Ałkającą
pl
N m pers łkający

sg m N łkający (1). ◊ f A łkającą (1). ◊ pl N m pers łkający (1).

Sł stp s.v. łkać, Cn, Linde brak.

Głośno płaczący, zawodzący; tu w znaczeniu uogólniającym: rozpaczający, zasmucony; gemens Vulg (3): Wſſyſtek lud iego łkáiący [Omnis populus eius gemens]/ y ſzukáiący chlebá: dáli wſſelákie koſſtowne rzecży zá iadło ná poſilenie duſſe. Leop Thren 1/11.
Szereg: »łkający a płaczący« (1): Bądź pochwalon Krolu niebieſki [...] CIebie my żądamy y prośimy łkáiący/ á w tym to poruſzeniu płácżący/ w ſmętnym á płácżliwym będąc padole. ArtKanc D4.
W przen (1): duſſę [Matki Bożej] lkaiątzą zaſmutzoną ij żaloſciwą/ przeſſedl miecż boleſci OpecŻyw 145.

Cf ŁKAĆ

TK