Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ŁOMKAMIEŃ

Następne hasło: [ŁOMOT] »

ŁOMNY (4) ai

ai (2), sb (2) [w funkcji n-loc].

-ó- (1) KochPs, -o- (1) KochProp.

Fleksja

sg
f	A	łómną

pl
G		Łomien
A	subst	łómné
L		Łomn(a)ch

sg A f łómną (1). ◊ pl G Łomien (1). ◊ A subst łómné (1). ◊ L Łomn(a)ch (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Znaczenia

1. Kruchy, łatwy do złamania (2)
2. n-loc (2)

1. Kruchy, łatwy do złamania; fragilis Cn (2): Iáko łómną źiemię pługiem rozſypuią/ Ták ſye we mnié kośći moie rozſtępuią Stráchem ſrogiéy śmierći KochPs 206; Widáć że było dáléy dwie woyſcze ogromné Strzelbę ná ſye ſkłádáiąc/ y kopije łomné KochProp 9.

2. n-loc [tylko w pl] (2): Iakom ya nyerambyl drew a drzewa sossnovego any brossovych na ymyenyv Lomnach slyachatney Rozey Lomyenskyey ZapWar 1520 nr 2250; yakom ya nyezayąla bydla vrodzonego andrzeya sandziego varszevskiego any iego kmyothkov sborakova do obory do lomyen ZapWar 1533 nr 2486.

Synonim: kruchy.

Cf SERCOŁOMNY, WIAROŁOMNY