[zaloguj się]
[pdf]

ŁOPIANOWY (3) ai

Oba o jasne, a pochylone (tak też Cn).

Fleksja
sg
mNłopiånowy
Iłopiånowym
pl
N subst łopiånow(e)

sg m N łopiånowy (1). ◊ I łopiånowym (1). ◊ pl N subst łopiånow(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Przymiotnik od „łopian”, należący do łopianu, zrobiony z łopianu; lappaceus Cn (3):
Wyrażenia: »łopianowy korzeń« (1): Podrożnik theż z rutą wárzyć y pić z pieprzem/ y ná wirzch ſámo źiele przykłádáć. A tákież łopianowy korzen z octem. SienLek 94v.

»łopianowy sok« (1): Theż bolenie cżłonkow v nog y v rąk Cżarna Halena z ſokiem łopianowym zmieſzana: vſmierza FalZioł III 2d.

»łopianowa szyszka« (1): Canaria lapa, Lopyanowe ſzyſzki które ſie ná pſyą skorę przipiyáyą. Mącz 33c.

HJ