Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [RATYHABICYJA]

Następne hasło: [RAUCHBANK] »

RAUCH (4) sb m indecl a. ai indecl

Tekst nie oznacza å.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

(Diament) pokryty fasetami, tj. skośnie zeszlifowanymi krawędziami, bez specjalnego systemu; rodzaj szlifu (z niem. rauh ‘nierówny, chropawy,ostry’ lub zniekształcone „raut” z niem. Raute ‘romb’) (4)

(Diament) pokryty fasetami, tj. skośnie zeszlifowanymi krawędziami, bez specjalnego systemu; rodzaj szlifu (z niem. rauh ‘nierówny, chropawy,ostry’ lub zniekształcone „raut” z niem. Raute ‘romb’) (4):

Wyrażenie: »dyjament rauch (rzezany)« [szyk 3:1] (4): Bieretek Axamitni czerwoni, na ktorem feretow triangulowich wielkich 4. W kaſdim z nich weyſrzodku Rauch Diament. WyprKr 18; Diamentow Rauch rzezanich 4 Tablicz Diamentowich 22 WyprKr 21, 5v, 7.