[zaloguj się]

ŁOŻOWY (4) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
fNłożowå nN
A Ałożowe
pl
N subst łożow(e)

sg f N łożowå (2).n A łożowe (1).pl N subst łożow(e) (1).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Przymiotnik odłoże (4):
a. Należący do łoża (3): Fulcrum lecti, Łożowa podporá. Mącz 139a; Lodix, Kobierzec/ Płáchta łożowa álbo deká płocienna ná łoże. Mącz 196d; Sponda, Łoże/ deſczki zwłaſczá łożowe. Mącz 409d; [Odpowiedział Kato: Gdy będzie ſpał/ thedy pod káżdą nogę łożową podłożymy po liſtku Bluſzcżowym/ á ſtoymy przed iego łożem áż ocući HistPonc B].
b. Wyrażenie: »nasienie łożowe« (1): y ktory ſię dotknie káżdego niecżyſtego dla duſze (zmarłego) ábo onego mężá ſktorego wypłynie naſienie łożowe [vir cui egreditur ex eo concubitus (marg) effusio (‒) seminis]. [...] Duſzá [...] tedy niecżyſta będzie aſz do wiecżora BudBib Lev 22/4.

Cf ŁOŻNY

DJ