[zaloguj się]

ŁUPIEC (1) sb m

Fleksja

G pl łupc(o)w.

stp, Cn, Linde brak.

Rozbójnik, bandyta:
Szereg: »nie łotr ani łupiec«: yakom ya nayawschy szyą zamytho vmowyone vyescz (slyacheth) Robothlywą anna (de) ⟨skobylki⟩ kv ploczkv nawoszye nyeszyednalem lyothrow any lvpczow kthorzj przerzeczoną Anna szlupyly szrzeczy yey ZapWar 1527 nr 2534.

Synonimy cf ŁUPIEŻCA.

Cf ŁUPCA, ŁUPIEŻCA, ŁUPIEŻNIK, SKOROŁUPIEC

TK