[zaloguj się]
[pdf]

ŁUPIEŻNY (3) ai

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
n Ałupieżn(e)
Iłupieżnym
pl
N m pers łupieżni

sg n A łupieżn(e) (1). ◊ I łupieżnym (1). ◊ pl N m pers łupieżni (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od „łupież” (3):
Wyrażenie: »prawo łupieżne« (1): [Urzędnicy częstokroć odzierają złodziei ze wszystkiego] Nád to ieſzcze od nich pytáią/ ieſli by kędy co więcey krádźionego záchowáli/ to wſzytko ſobie przywłaſzczáią/ niewiem ktorym innym práwem iedno łupieżnym GroicPorz kk2v.
a. Skłonny do łupiestwa, grabieży; praedatorius Cn (2): Przeto Vrzędnicy winni by tego przeſtrzegáć/ áby tácy łupieżni ſłudzy byli karáni GroicPorz kk3; [więźniowie litewscy] z więźienia wyſzedſzy pocżęli robić/ ſiać/ oráć/ kopáć/ y goſpodárſthwem żywnośći nábywáć / opuśćiwſzy kozáctwo łupieżne BielKron 371

Synonim: drapieżny.

TK