![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ŁYCZAK | Następne hasło: ŁYCZE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ŁYCZANY (10) ai
a jasne.
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | łyczany | f | N | |
| D | łyczan(e)mu | D | |||
| I | I | łyczaną | |||
| L | łyczanym | L | |||
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | łyczané |
| G | łyczanych | |
| A | subst | łyczan(e) |
| L | łyczánych | |
sg m N łyczany (1). ◊ D łyczan(e)mu (1). ◊ [L łyczanym.] ◊ f I łyczaną (1). ◊ pl N subst łyczané (2). ◊ G łyczanych (3). ◊ A subst łyczan(e) (1). ◊ L łyczánych (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
- Zrobiony z łyka (10)
»kobiela łyczana« (1): Stawiali też przy onych ogniſkach pudła abo kobiele łycżane w ktorych kładli karmie z ciaſtem tworzone iakoby ſiry MiechGlab [90].
»powroz łyczany« = funis, restis BartBydg; virga viridis PolAnt [szyk 4:2] (6): BartBydg 131b; CHłop łycżánych powrozow/ nákręćił niemáło/ By mu ſie też co zá nie/ nápotym doſtáło. RejZwierz 117; BudBib Iudic 16/7, 8; Też vſtáwiamy: áby powrozy łyczáné [cordae suberinae JanStat 39] nie ináczéy były poczytáné w ráchunku/ iedno kożdy po ośmi ſkótów. SarnStat 374, 374; [na powrozie licanym LustrWpol I 28 ].
»łyczane trzewiki« (1): wſiad [!] ná on koń oſiodłány w ſwoich łycżánych trzewikách (bo niechćiał innych obuć) dla pámiątki ná potomne cżáſy BielKron 319.
HJ