[zaloguj się]

NABAJAĆ (8) vb pf

Pierwsze i drugie a jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
praet
sg pl
2 f -ś nabajała m an
3 m nabajåł m pers nabajali

fut 3 sg nabaje (2).praet 2 sg f -ś nabajała (1).3 sg m nabajåł (1).3 pl m pers nabajali (4).

stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Opowiedzieć wiele (z subiektywnym podkreśleniem wielości) [o kim] (8): (nagł) Do Fránczyſzká. (–) ANi Vlyſses/ áni Iaſon młody/ Choć o nich śiłá ſtárzy nabáiáli/ Ták wielé źiemie ſnadź nieobyecháli/ Iáko ty KochFr 87.
a. Opowiedzieć wiele głupstw, rzeczy bezsensownych, nieprawdziwych (7):

nabajać czego (pl a. pron sg) (4): [Bachus do Mierności] A tyżeś to wyleciáłá/ Prożnych tu ſłow nábáiáłá BielKom E8v; RejWiz 165; Widzę iż zacni ludzye/ co przed tym piſáli/ Ledá cżego też cżáſem/ śiłá nábáiáli. RejZwierz A4; CzechEp 260.

nabajać komu (1): więcey plotkom ſwoim wierzą co im Rábiel ezer w Thálmućie nábáiał/ niż co Moiżeſz nápiſał BielKron 462v.

nabajać o czym (1): Mizerni żydowie/ nábáiáli też o Ráiu w Tálmućie/ iż ieſzcże ieſt ná ſwiećie BielKron 466v.

W charakterystycznych połączeniach: nabajać bajek, leda czego, plotek, prożnych słow.

Szereg: »napleść i nabajać« (1): Mym zdániem/ więcey by ſię mu ná ſię fráſowáć/ [...] y ná ty wodze ślepe ktorzy tákich baiek y plotek y nápletli y nábáiáli. CzechEp 260.
Przen: Napełnić głupstwami, rzeczami bezsensownymi (1):
Zwrot: [komu o czym] łeb nabajać« (1): A ieſli ſie do domu przytráfi kto s ſtrony/ To iuż z nim trway choć głupi á cżáſem ſzalony. Toć o żeláznym wilku iedno łeb nábáie RejWiz 73.

Formacje współrdzenne cf BAJAĆ.

LW