[zaloguj się]
[pdf]

[NABAWICIEL sb m

Fleksja

I sg nabawiciel(e)m.

Sł stp, Cn brak.

Ten, kto sprawia, że ktoś coś ma [czego]:

W połączeniu szeregowym z współrdzennymi formacjami przedrostkowymi: Bądź nam wſzędźie IEZVSIE Iezuſem/ Zbáwićielem od grzechow/ wybáwićiélem od nieprzyiaćioł y wſzytkich złych przygod/ y nábáwićielem pokoiu/ y dóbr duſznyeh świeckich y wiecznych. SkarKaz 513b (Linde).]

FP