Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NABAWIENIE

Następne hasło: [NABECHTAĆ] »

NABAWION (2) part praet pass pf

Oba a jasne; tekst nie oznacza ó.

Fleksja

sg
f	N	nabawiona	n	N	nabawion(e)

sg f N (praed) nabawiona (1). ◊ n N (praed) nabawion(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Mający co, pełen (2)

Mający co, pełen [czego] (2): Gdyż iey władza z pomocy Bożey ieſt ſpráwioná/ Ták vćieſzney roſkoſzy prawdźie nábáwioná. PaxLiz A2v; Ktorego [smutku] iáſny ſkutek ná ćiele Wáſzmośći. Gdyż prze zeń hániebnie ieſt nábáwione mdłośći. PaxLiz B3.

Cf NABAWIĆ