[zaloguj się]
[pdf]

[NABRODZIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet nabrodzili się.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Pf od „brodzć” ‘brnąć’ z formantem na- + się wyrażającym nadmierność; w przen:
Zwrot: »nabrodzić się we krwi [czyjej]« = przelać dużo krwi: ktorzy ojczyznę swą chcieli zaprzedać i potomstwo swe krwią oblać, jakoż tego było co dosyć, iże się nabrodzili we krwi swojej własnej a pany chrześcijańskie powadzili KronMieszcz 1587/47.

Formacje współrdzenne cf BRODZIĆ.]

MK