[zaloguj się]
[pdf]

NABROIĆ SIĘ (1)vb pf

Fleksja

part praet act nabroiwszy się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pf od „broić” ‘źle postępować’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt lub nadmierność [czego]: A zwłaſzcżá/ że w nim [nabożeństwie rzymskim] cżłowiek nábroiwſzy ſię roſpuſty tákiey y owákiey/ quauis leui aquę luſtralis aſperſione, może być wſzytkiego wolen. CzechEpPOrz **4v.

Formacje współrdzenne cf BROIĆ SIĘ.

HJ