[zaloguj się]

[NADGNIEWAĆ vb pf

Fleksja

inf nadgniewać.

stp, Cn brak.

Obrazić, rozgniewać [kogo komu (=sobie)]: Nam to Káznodzieiom w głowę; ktorzy/ niechcąc ſobie nikogo nádgniewáć/ ſzczekáć czáſem nie vmiemy; á chlebem gębę zátkáną miewamy. HerbNauka m3v (Linde).

Formacje współrdzenne cf GNIEWAĆ.

Cf [NADGNIEWANIE]]

FP