[zaloguj się]
[pdf]

NADRO (7) sb n

a oraz o jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg pl
A nadro nadra
I nadry
L nadr(a)ch

sg A nadro (1). ◊ pl A nadra (3). ◊ I nadry (2). ◊ L nadr(a)ch (1).

Sł stp: nadra, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

Miejsce pod ubraniem na piersi, pazucha, zanadrze; sinus Mącz, Cn (7): Która ma te obycżaie Wnadra zgląda, w zadz ſie ſkrobie Wargi gryzie, okiem ſtrzyże GlabGad P8.
Szereg: »nadro abo zanadrze« (1): vmárł żebrák i doniesion ieſt od Angiołów na łono (marg) wnádro abo w zanadrze (‒) Abrahamowé [in sinum Abrahae] MurzNT Luc 16/22.
Wyrażenia przyimkowe: »za nadra« (2):
~ Zwrot: »ręce za nadra kłaść, włożyć« = insertare manum in sinum Mącz [szyk zmienny] (1:1): Mącz 388b; Włoźy zá nádrá ręce/ ręce nierobotne. KlonWor 34. ~

»za nadry« (2):

~ Zwroty: »za nadry nosić« (1): In sinu gerere, Zanadri nośić. Mącz I44d.

»rękę za nadry mieć« (1): Manum habere sub pallio, Rękę zá nádry mieć/ To yeſt leniwie á gnuſnie ſie ſpráwowáć. Mącz 209a.~

»w nadrach« (1):

~ Zwrot: »w nadrach nosić« (1): vkradli theſz przinym myędzy moſthi waczek zamſchovy zokna, Alye ym gi zaſzye wydartho y zeznall na ſzrodcze, kthore wnadrach then tho Valenti za nymy nyoſl LibMal 1547/125v. ~

Synonim: pazucha.

LW