Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NADWĄTLAĆ]

Następne hasło: NADWĄTLONY »

NADWĄTLIĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg f praet nadwątliła.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Trochę osłabić [kogo (G)]: [o Helenie] Ktora Gréków nádwątliłá/ A náſzę Troią zgubiłá. GórnTroas 57.

Synonim: osłabić.

Formacje współrdzenne cf WĄTLIĆ.