[zaloguj się]
[pdf]

[NAFASOWAĆ vb pf

Wszystkie a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf nafasować

inf nafasować. ◊ 3 sg fut nafasuje. ◊ part praet act nafasowåwszy.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Napełnić, naładować, napchać: gdy iuż zárowno [wilgotnego piasku] naſypieſz/ nágniátuyże w fláſzę dobrze dłonią/ á cżyśćie náfáſowawſzy [...] náſypże też y tę [drugą ramę flasze] pełno cżyśćie nágnietáiąc SienHerb 603a.

nafasować czego w co: Około tego zamku [wieleńskiego] parkan we dwie ścienie w drzewo izdbice zrąbiony, w które by czasu potrzeby ziemie mógł nafasować LustrWpol I 29.

W przen:
Zwrot: »nafasować [czym] brzuch do sytości«: (bo toſz nátłocżenie brzuchá ryby iedząc [...] iáko y mięſá vżywáiąc) [...] A niech záſię kto inſzy náfáſuie rybámi brzuch do ſytośći/ názwą go Kátolikiem/ poſt Krześćiáńſki obchodzący. GrzegŻarnObr 135.

Formacje współrdzenne cf FASOWAĆ.

Cf NAFASOWANY]

MK