[zaloguj się]
[pdf]

NAGRYŹĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut nágryzie się.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. nagryźć.

Pf od „gryźć” ‘rozrywać zębam’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt; tu w przen [kogo (G)]: Muśi mieſzkáć w dymnym chyźie/ Ládá ſię go co nágryźie. KochMRot A4v.

Formacje współrdzenne cf GRYŹĆ SIĘ.

LW