[zaloguj się]
[pdf]

NAJAŻDŻKA (1) sb f

Pierwsze a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg pl
A najåżdżki
L najåżdżce

sg L najåżdżce. ◊ [pl A najåżdżki.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Napad zbrojny; napaść:
[Zwrot: »najażdżki czynić«: Przyćiągnął tedy Cendebeus do Iámniey/ y iął náiażdzki cżynić ná lud [coepit irritare plebem] Leop 1.Mach 15/40 (Linde), 1.Mach 11/41 (Linde).
Szereg: »przyskorki i najażdżki«: bo wielkie przyſkorki y náiażdżki cżynili ná lud. Iſráelſki [impugnabant Israel]. Leop 1.Mach 11/41 (Linde).]
Przen: Nieszczęście:

W połączeniu szeregowym: my Zydowie piſálichmy do was w vtrapieniu y burzliwośći á náiażdżce [in... impetu] Ktore przypadáły na nas tych lath/ od tąd iakoż odſtąpił Iazon od źiemie ſwiętey/ y od Kroleſtwá. Leop 2.Mach 1/7.

Synonimy cf NAJAZD.

Cf NAJAZD, NAJECHANIE

KCh