[zaloguj się]
[pdf]

NAKŁANIAĆ (3) vb impf

Pierwsze i drugie a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 nakłaniå nakłaniają

praes 3 sg nakłaniå (2). ◊ 3 pl nakłaniają (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Czynić podatnym, przychylnym, życzliwym; inclinare Cn (3):

nakłaniać co ku czemu (2): LatHar 673; Ale porządek ná wyſokim niebie/ Nie ták pátrzących myśl ciągnie do śiebie/ Iák zakon/ Pánie/ twoy ku przyſtoynośći Nákłánia ſmyſły/ y pſuie chćiwośći. SzarzRyt A3v.

Szereg: »pobudzać i nakłaniać« (1): Rozum twoy [...] wolą twoię ku rzecżom niebieſkim rozmáićie pobudza y nákłánia LatHar 673.
Zwrot: »[czemu] uszy nakłaniać« = słuchać chętnie czegoś (1): Ale dźiśieyſzych cżáſow/ y ći ktorzi fáłſz mowią/ y ktorzi wiedząc że inácżey ieſt/ drugich kłamſtwu vſzy nákłániáią [aures accomodant] ták ćięſzko słowem nieprawdy bywaią obráżeni ModrzBaz 60v.

Synonim: namawiać.

Formacje współrdzenne cf KŁANIAĆ SIĘ.

Cf NAKŁANIAN, NAKŁANIANIE

ES