Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAMOWIONY

Następne hasło: NAMOWNIE »

NAMOWKA (3) sb f

Pierwsze a oraz o pochylone, końcowe a jasne.

Fleksja

	sg	pl
N	nåmówka
I	nåmówką	nåmówk(a)mi

sg N nåmówka (1). ◊ I nåmówką (1). ◊ pl I nåmówk(a)mi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

Dem. od „namowa”
- 1. Zachęcanie, nakłanianie, przekonywanie (2)
  - a. Wabienie (1)
- 2. Krótkie wyrażenie o pouczającej ireśći (1)

Dem. od „namowa”:

1. Zachęcanie, nakłanianie, przekonywanie [zawsze pejoratywnie] (2) :

Wyrażenie: »namowkami zwiedziony« (1): Będąc Namowkami i powieſćiami oblędliwemi zwiedziony, Wthich czaſiech za Contraktem ſtawic ſię vmyſlil według naiwyſzego ſtarania i rozumu ſwego ZapKościer 1580/15v.

Szereg: »namowki i powieści obłędliwe« (1): ZapKościer 1580/15v cf Wyrażenie.

a. Wabienie (1):

Wyrażenie przyimkowe: »za [czyją] namowką« (1):

~ Szereg: »za namowką prawie roskazanim« (1): za yey namowka prawye rozſkazanym thamze na lyedzye czudzoloſthwo ſnya popelnyl LibMal 1554/186v. ~

2. Krótkie wyrażenie o pouczającej ireśći, sentencja, aforyzm (1) : Sententiola, Piękna powiaſtká ſentenciyką [!]/ namówká. Mącz 383a.

Synonimy: 2. powiastka, sentencyjka.