![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: REKUDOWANY | Następne hasło: [REKUPERATOR] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
REKUPERACYJA (2) sb f
Oba e oraz pierwsze a jasne, końcowe a pochylone.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | rekuperacyjå |
| L | rekuperacyjéj |
sg N rekuperacyjå (1). ◊ L rekuperacyjéj (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Odzysk(iw)anie, branie (wzięcie) na nowo w posiadanie [recuperatio – osięgnienie, przyście ku swemu Mącz 348d; – straconej rzeczy najdzienie, powetowanie Calep; odiskanie, odiskowanie – recuperatio Cn] [czego] (2): Execucia y rekuperácia dóbr królewſkich. Execucia dóbr Królewſkich opiſuie ſie zá Auguſtá Królá, wysſzéy SarnStat 358.
rekuperacyja od kogo (1): Tákiż w Recuperáciiéy od nieprzyiaćielá Moſkiewſkiégo Zamków/ Imion/ Poſseſsiy/ y dóbr wſzelákich będźie powinien Iego K.M. tym wrácáć/ czyie té oyczyzny y poſseſsiie przedtym były SarnStat 1024.
LWil