[zaloguj się]

REKWIJESCENCYJA (1) sb f

Fleksja

G sg rekwijescencyj(e)j.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Odpoczynek, sen (jako określenie wcielenia Chrystusa, tj. czasowe opuszczenie swego właściwego miejsca na tronie bożym): ty Synu Boży ktoryś ſie więc teraz wcielił y vniżył ieſteś ſyn żywego Bogá. To vniżenie zowie Ireneus Requieſcente verbo. A Hilárius Vacuefacto verbo. A Páweł zowie Exinanito verbo. W ten tedy ſpoſob tey vácuefáctiey y requieſcentiey moc y ſceptrum zoſtawa przy Oycu ná Máieſtacie ſiedzącym/ w then cżás gdy ſie Syn Boży będąc w poſrzodku miedzy námi/ z Oycem porownywa. SarnUzn F6v.

LWil