![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: (NAPLUĆ) | Następne hasło: [NAPLUNĄĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAPLUGAWIĆ (3) vb pf
Oba a jasne.
Fleksja
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 1 | m | naplugawiłem | m pers | |
| 3 | m | m pers | naplugawili | |
| plusq | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | był naplugawił |
praet 1 sg m naplugawiłem (1). ◊ 3 pl m pers naplugawili (1). ◊ plusq 3 sg m był naplugawił (1).
Sł stp brak, Cn s.v. plugawię, Linde XVII i XVIII w,
Znaczenia
- 1. Wypróżnić się, oddać mocz lub kał (2)
- 2. Zbezcześcić (1)
1. Wypróżnić się, oddać mocz lub kał [w co] (2): KOnſtántynus piąty Leonow ſyn/ rzecżony Kopronius po Grecku od plugawośći/ bo był náplugáwił w wodę gdy go krzcżono BielKron 168; Náplugáwiłem w ibercuch/ záwieś ſobie ná ſzyiey/ á gębę vćieray. ReszPrz 52.
2. Zbezcześcić [komu co] (1): [ci ludzie] bez ſumnienia/ bez gruntu/ y bez náuki: náplugáwili nam w Polſzcze onę niepokalaną wiarę OrzList h3v.
Synonimy: pokalać, zabrukać, zbrudzić.
Formacje współrdzenne cf PLUGAWIĆ.
TK