[zaloguj się]

NAPOMIENIENIE (4) sb n

a jasne; teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdodobnie jasne (tak w napomionąć itp.).

Fleksja
sg
N napomienieni(e)
A napomienieni(e)
I napomienieni(e)m, napomienienim

sg N napomienieni(e) (1).A napomienieni(e) (1).I napomienieni(e)m (1) RejPos, napomienienim (1) LibLeg.

stp, Cn, Linde brak.

Przestroga, ostrzeżenie, pouczenie (4):

napomienienie czyje (3): ieſli [...] wzgárdziſz to ſwięte nápomienienie Páná ſwego/ iżći też to záſię wſzytko tákąż miárką odmierzono będzye. RejPos 171v, 231v. Cf Wyrażenie przyimkowe.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): W Przeſzłych Kſyęgách było Nápomienienie/ iáko ſye Człowiek ſpráwowáć ma w żyćiu ſwoim/ Aby tym ſnádniey zdrowie záchowáć mogł. SienLek 31v.

W charakterystycznych połączeniach: napomienienie święte; wzgardzić napomienieniem.

Wyrażenie przyimkowe: »za napomienieniem [czyim]« (I): A wſchakosch yednak za napomienyenym pana Voyewodzynim bedzie sye miał Krol yego M. woſtroznoſczy LibLeg 11/70v.

Synonimy cf NAPOMNIENIE.

Cf NAPOMIONĄĆ

DJ