[zaloguj się]
[pdf]

MATUSZ (46) sb m

a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg pl
N Matusz
G Matusza
D Matuszewi
A Matusza
I Matusz(e)m matuszami
L Matuszu
V Matuszu

sg N Matusz (15). ◊ G Matusza (22). ◊ D Matuszewi (1). ◊ A Matusza (2). ◊ I Matusz(e)m (2). ◊ L Matuszu (2). ◊ V Matuszu (1). ◊ pl I matuszami (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn, Linde brak.

1. n-pers (45): RejRozpr H2v; LibMal 1547/131 (2);RejFig Dd5v; RejZwierz 103v; SienLek 95; PaprPan B3v (2); (nagł) Ná Mátuſzá. (‒) MAtuſz wąſów lepiéy rzéc: bo wielką kłádźiemy Rzecz pod máłą/ kiedy wąs Mátuſzów mówiemy. KochFr 21.
Zestawienia (5): ZapWar 1533 nr 2408 (3); Item przed pulthorem lyath kupcza zabili na zbąſkym boru sthem tbo Wawrzynczem a zmathuſchem dobroſzelſkym kthori thutha szyedzi LibMal 1547/130v (2).
a. O św. Mateuszu Ewangeliście (30): Y mogl iemu rzétz mily Kryſtus ono ſlowo ktoré piſſe ſwięty Matuſs OpecŻyw 131; Ale nye dla tego ták o nim rozumyem [o Piśmie św.]/ iż yeſt od Mátuſſá/ Lukaſſá/ Márká/ Yaná/ Pyotrá/ Páwłá/ Yákubá/ Yudaſſá ſpiſáne. KromRozm II c3v (9); KromRozm III M8v (2).
Zestawienie: »Ewanjelija Matusza świętego« (1): Yáſnye ſye to okázuye z ewányeliey Máthuſſá S. gdźye mu [Chrystus Piotrowi] imyę przemyenił KromRozm III M3.
Wyrażenie przyimkowe: »po świętym Matuszu« = po 21 września (1): Potimeſmi na Sawran przyechaly wsobothe po s. Mathvschv LibLeg 11/75v.
Przen: Ewangelia św. Mateusza (16): Tegoć nye przyſſedł káźić Kryſtus/ ále wypełnyáć/ yáko ſam v Máthuſſá ſwyętego powyeda. KromRozm II k3v (6); A to wſſyſtkopiſmem onym z Máthuſſá S. ktorem ya wyſſſſey wyczytał/ potwirdza. KromRozm III N6v (10).
2. Prawdopodobnie towarzysz biesiady, kompan (1): ták ſrodze iął ſię był ſproſnego mocżygębſtwá á wydmikuflſtwá z ſwemi mátuſzámi/ [...] co mu dobrze pełnili/ że náoſtátek przyſzedł do tákiego kreſu/ że one máiętnośći ſwoie iedno przez dwie lećie przez gárdło przelał WerGośc 225.

AŻ