[zaloguj się]
[pdf]

MIANOWACZ (11) sb m

Teksty nie oznaczają pochyleń; pierwsze a oraz o prawdopodobnie jasne (tak w mianować).

Fleksja
sg pl
N mianowacz mianowacze
A mianowacza mianowacze

sg N mianowacz (4). ◊ A mianowacza (4). ◊ pl N mianowacze (1). ◊ A mianowacze (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

mat. Mianownik, nazwa liczby pod kreską ułamkową (11): Tedi złam całą licżbę przez ſwego mianowacża z przydaniem licżnika KłosAlg F3, F3 [2 r.], F3v [3 r.].
Szereg: »licznik, (a, i) mianowacz« (5): Lamana Liczba piſze ſie dwoiſtemi figurami: wirzchnią y ſpodnią/ á miedzy nią linija ieſt przeciągniona wirzchnią zową licżnik/ á ſpodnią mianowacż KłosAlg Fv; Gdy licżnik y mianowacż przydą w 5. tedy zawſze oboie przez 5. dziel KłosAlg F2, Fv [2 r.], F3v. [Ponadto w połączeniach niewspółrzędnych 3 r.].

ZCh