[zaloguj się]
[pdf]

MIENIAĆ SIĘ (3) vb impf

Zawsze sie.

e oraz a jasne.

Fleksja
inf mieniać sie
praet
sg pl
2 m m pers mienialiście sie
3 f mieniała sie m an

inf mieniać sie (1). ◊ praet 3 sg f mieniała sie (1). ◊ 2 pl m pers mienialiście sie (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. mieniać.

1. Zamieniać się czyms, dawać coś za coś; mutare, permutare Mącz, Cn; cambire, commutare, facere permutationem Cn [czym] (2): Mutare aliquid cum aliquo, Mieniáć ſie czim. Mącz 239a; Nomina inter vos permutatis, Mieniáliście ſie ymiony Mącz 239c.
2. Zanikać, przestawać istnieć (1): Bo gdy będźiemy mieli Páná tákowego/ Ktory záwźdy rad karze wſzelákiego złego. Wiele Piſm Bożych o tym czytamy częſtokroć/ Iak ſie przes okrutniki mieniałá wfzyſtká złość MycPrz I C3.

Formacje współrdzenne cf MIENIĆ.

MM