![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MIESZCZANKA | Następne hasło: MIESZCZAŃSTWO » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIESZCZAŃSKI (1) ai
e prawdopodabnie jasne (tak w mieszczanin); a jasne.
Fleksja
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | mieszczański(e) |
| A | subst | mieszczański(e) |
pl [N subst mieszczański(e).] ◊ A subst mieszczański(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (XVIII) w.
Należący do mieszczan, będący ich własnością: [A gdyż tam przy klasztorze jest ogród klasztorny, do którego ogrody mieszczańskie zaszły OpisyPozn 1600 nr 23.]
Szereg: »mieszczański i robotnego stanu ludzi«: mytá/ ktore ſámiż pánowie co ie komu dáią/ będą powinni ná z ieźdźie powiátowym opowiedźieć/ álboż piſániem ſwym oznaymić/ iákoby o tym poſtánowienie vcżyniono. Tákże y mieſzcżáńſkie y robotnego ſtanu ludźi pożytki/ ktore kto mieć może GrabPospR L4v.
MM