[zaloguj się]
[pdf]

MINISTERYJUM (1) sb m indecl

Sł stp, Cn, Linde brak.

Służba, usługiwanie; tu wypełnianie obowiązków związanych z urzędem duszpasterskim; [ministerium ‒ służba BartBydg; – służba, usługa Calep; ministerium Evangelii — służba kościelna, duchowieństwo, urząd służebników słowa bożego Mącz 222b; służba, posługa, posługowanie ‒ ministerium Cn]: [iżby przez nas/ y przez dźiedźice ábo pothomki náſze/ był poſtánowion ná przerzecżone Miniſterium. BazHist 353; A gdy iuż Mikronius w Embdźie raz álbo dwá iáwnie słowá Bożego vcżył/ posłáłá go Kśiężná do Nordy miáſtá/ áby thám przyiął miniſterium/ ktorego/ dniá 20. Máiá/ Roku. 1554. iáwnie [...] ná to miniſterium przyięto. BazHist 392v.]
Szereg: »ministeryjum albo usługowanie (a. [posługowanie])« (1): ACżkolwiek Miniſterium álbo vſługowánie w Koſciele ſwiętym/ ſciąga ſie też ku wzbudzániu y záchowániu modlitw poſpolitych/ thákże też ku ſzáfowániu Sákrámenthow Páńſkich/ wſzákże oſobliwym obycżáiem więcey należy w przepowiádániu ſłowá Bożego. RejPosRozpr b3; [Zálecał Pan Ianá prze ludźmi [...] á wſzákoż [...] máło ich było kthorzyby bacżenie mieli ná iego miniſterium ábo poſługowánie w ſłowie Bożym. FalcSpr 90v].

Synonimy: posługa, posługowanie, służba, usługowanie.

IM